Redukcje

Złączka nie jest równa złączce! To zdanie sprawdza się szczególnie dla złączek rurowych ze stali szlachetnej oraz połączeń, od których zależy największe bezpieczeństwo oraz mała liczba przestojów.

Sercem złączki 24° z pierścieniem zacinającym zgodnie z EN ISO 8434-1 (DIN 2353) jest pierścień zacinający. W większości przypadków używa się specjalnie wynalezione i sprawdzone
przez Germanische Loyd pierścienie zacinające z dwoma krawędziami zacinającymi, które sprawdziły się już w praktyce milion razy. Pierścień zacinający uszczelnia już zmontowane połączenie w trzech wyraźnych miejscach.

Znaczącymi zaletami są:

+ bardzo dobra funkcja zacinająca   
+ wysoka szczelność, brak rdzy na powierzchni   
+ pewny montaż   
+ brak "osadzania" pierścienia zacinającego    

Moment dokręcania redukuje się aż do 35 % dzięki zastosowaniu uszlachetnionej powierzchniowo nakrętki złączkowej. Ponadto w ten sposób uniknięte zostaje zatarcie stali szlachetnej w gwincie.

Opis działania pierścienia zacinającego:
Przy dociąganiu nakrętki złączkowej pierścień zacinający zostaje wprowadzony do stożka wewnętrznego. Podczas mocniejszego dociągana nakrętki złączkowej, stożek króćca wciska krawędź zacinającą pierścienia w powierzchnię rury. Od strony czoła krawędzi zacinającej, na rurze tworzy się pierścieniopodobne wywyższenie. Rura zostaje wciśnięta do oporu do stożka króćca. Przy dokładnym obrobieniu końcówki rury, może również w tym miejscu, na dnie króćca, powstać powierzchnia styku dodatkowo uszczelniająca połączenie. Na drugiej stronie pierścienia zacinającego, naciskany przez nakrętkę pierścień zaklinowuje się na rurze. Przy naprężeniach dynamicznych to miejsce nacisku przytrzymuje dodatkowo rurę. Jeżeli rura obcięta jest dokładnie pod kątem prostym i usunięte są wszelkie zadziory poprzez małe sfazowanie krawędzi, to w zmontowanym połączeniu mogą powstać trzy wyraźne miejsca, w których nastąpiło uszczelnienie połączenia.

Pierścienie zacinające zgrupowane są w trzech typoszeregach:

LL dla sprężonego powietrza, dla przewodów z tworzywa sztucznego, w laboratoriach, w budowie aparatów, przede wszystkim dla niskich ciśnień do maks. PN 100 bar.   

L przy większych obciążeniach pochodzących z wyższego ciśnienia do maks. PN 350 bar, w obszarze stosowania techniki pomiarowej i regulacyjnej, w przemyśle papierniczym i tworzyw sztucznych, w przemyśle farmaceutycznym, w lotnictwie, w urządzeniach hydraulicznych jak również w przemyśle farb i lakierów.   

S przy silnych uderzeniach ciśnień, drganiach i wysokich wymaganiach mechanicznych, w budowie maszyn ciężkich, w budowie okrętów, w górnictwie, w przemyśle chemicznym, w instalacjach chłodniczych niskotemperaturowych, w urządzeniach stoczniowych i w śluzach, na platformach wydobywczych, w petrochemii i wszędzie tam gdzie występują ciśnienia PN od 250 do 400 bar, a po zastosowaniu gwintów stożkowych zewnętrznych do PN 630 bar    

Moment dokręcania redukuje się aż do 35 % dzięki zastosowaniu uszlachetnionej powierzchniowo nakrętki złączkowej. Ponadto w ten sposób unika się zatarcia stali szlachetnej w gwincie.

Rury: Zalecamy stosowanie tylko miękko wyżarzanej rury bez szwu z materiału 1.4571 zgodnie z DIN EN ISO 1127, klasa tolerancji D4/T3. Nie stosować rury ze szwem: w obszarze spoiny występuje materiał o zmienionej strukturze, przez co może zostać zmienione funkcja zacinającą pierścienia. Ze względu na koszty stosowane są jednak często rury cienkościenne, które w trakcie montażu nie wytrzymują nacisku pierścienia zaciskającego. Aby jednak zagwarantować tą funkcję połączenia, zalecamy zastosowanie tulejek wzmacniających.